All posts by : siteboss

Z radością informujemy, iż po raz kolejny Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu stwierdził nieważność decyzji Związku Międzygminnego „Centrum Zagospodarowania Odpadów – SELEKT” oraz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu. Wyrokiem o sygn. akt II SA/Po 122/22 jednoznacznie przesądzono, że wszystkie decyzje wydawane przez Związek Międzygminny SELEKT, podpisywane przez osoby niebędące członkami zarządu, są nieważne z mocy prawa. Jest to kolejny pozytywny wyrok uzyskany na korzyść naszego klienta.

Zachęcamy do składania wniosków o stwierdzenie nieważności takich decyzji, w tym w szczególności nakładających administracyjne kary pieniężne – Kancelaria świadczy kompleksową pomoc w tym zakresie zarówno dla osób fizycznych, jak i przedsiębiorców.

Historia lubi się powtarzać i oby powtarzała się jak najczęściej – z radością informujemy o kolejnym wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu stwierdzającym nieważność kredytu walutowego w CHF. Tym razem jeden z popularnych banków ma do zwrotu prawie 150.000 zł. na rzecz naszych klientów, jako skutek unieważnienia umowy kredytu. Po raz kolejny w uzasadnieniu Sąd podkreślił, że stanowisko Kancelarii dotyczące stosowania przez bank klauzul dozwolonych jest w pełni uzasadnione. W takiej sytuacji Sąd stwierdził, iż dalsze funkcjonowanie umowy bez zakwestionowanych, niedozwolonych klauzul umownych jest niemożliwe, czego skutkiem jest konieczność unieważnienia umowy kredytowej. Nasi klienci w sytuacji unieważnienia umowy kredytowej mogą uzyskać nie tylko zwrot nadpłaconej kwoty pożyczki w stosunku do zaciągniętej kwoty kapitału, ale prawdopodobnie jeszcze istotniejszą rzecz – zwolnienie z wieloletniego zobowiązania o dużym ryzyku, przez co co miesiąc w ich kieszeniach zostaje kwota stanowiąca równowartość raty kredytowej. Wydaje się to być szczególnie istotne w sytuacji rosnącej inflacji oraz galopujących stóp procentowych.

Każdą sprawę dotyczącą umową kredytu walutowego poprzedzamy analizą, której efektem jest przedstawienie potencjalnych nieprawidłowości (w zakresie klauzul umownych stosownych przez banki), ocena ryzyka, oraz przedstawienie ścieżek i wariantów postępowania, które jako Kancelaria sugerujemy w związku z nabytym doświadczeniem. Do każdego Klienta podchodzimy indywidualnie, tak aby każdy mógł dopasować optymalny standard postępowania do swoich preferencji.

Kolejny tydzień zaczynamy od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu stwierdzającego nieważność kredytu CHF. Tym razem bank ma do zwrotu ok 110.000 zł. Po raz kolejny w uzasadnieniu Sąd podkreślił, że zastosowanie przez bank klauzul niedozwolonych jest oczywiste a bez tych zapisów kredyt nie mógłby funkcjonować.

Jeżeli złożyliście Państwo pozew przeciwko bankowi związany z unieważnieniem kredytu walutowego (np. CHF) to możecie otrzymać pozew skierowany przez ten bank przeciwko Państwu. W takim przypadku proszę pamiętać aby zgodnie z zarządzeniem Sądu (pismo przewodnie z Sądu dołączone do pozwu z banku) przygotować i wnieść odpowiedź na pozew. Banki występują przeciwko swoim klientom pomimo tego, że sprawa dotycząca unieważnienia kredytu nie jest zakończona (czasem nawet nie ma wyroku Sądu I instancji). Rzecznik Finansowy oraz Rzecznik Praw Obywatelskich zajęli już stanowisko, że takie roszczenie banku jest sprzeczne z zasadami rynku finansowego – „możliwość dochodzenia przez bank wynagrodzenia za korzystanie z kapitału zaprzeczyłaby całości dotychczasowego orzecznictwa TSUE, naruszałaby zwłaszcza obowiązek wywołania efektu odstraszającego banki, które wprowadzają do umów nieuczciwe postanowienia umowne.”

W przypadku otrzymania takiego pozwu zalecamy skorzystanie ze swoich praw i zaprzeczenie roszczeniu banku. Gdyby nie byli w stanie Państwo sami odpowiedzieć albo potrzebowali pomocy – zachęcamy do kontaktu.

Nowelizacja ustawy z dnia 11 sierpnia 2021r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy o kinematografii (Dz. U. 2021, poz. 1676) wprowadziła nowe obowiązki rejestrowe dla podmiotów dostarczających audiowizualną usługę medialną na żądanie. Obowiązki te dotyczą po pierwsze – wpisu do specjalnego rejestru, a po drugie, co zapewne ważniejsze z punktu widzenia twórców – obowiązku regulowania nowego podatku w wysokości 1,5% przychodu uzyskanego z tytułu emisji przekazów handlowych albo przychodu pochodzącego z pobranych bezpośrednio od abonentów opłat za dostęp do nadawanych programów.

W sieci pojawia się wiele sprzecznych i „clickbaitowych” opracowań serwowanych przez media, wedle których obowiązek ten spoczywa na wszystkich twórcach, którzy odnoszą jakiekolwiek profity związane z prowadzeniem kanału na takiej platformie jak chociażby najpopularniejszy w sieci – Youtube. Wgłębiając się w nowelizację ustawy uznać należy jednak, że zdecydowana większość twórców nie będzie podlegała pod nowe opodatkowanie, które byłoby niezależne od dotychczasowego, rozliczanego zapewne przez twórców podatku dochodowego.

W pierwszej kolejności należy zastanowić się na tym, kto podlega obowiązkowi wpisu do rejestru twórców – zgodnie ze znowelizowanym Art. 47ca. Ustawy o radiofonii i telewizji „1. Podmiot dostarczający audiowizualną usługę medialną na żądanie dokonuje zgłoszenia o wpis do wykazu prowadzonego w systemie teleinformatycznym zapewniającym bezpieczeństwo danych osobowych w nim przetwarzanych zgodnie z zasadą integralności i poufności przez Przewodniczącego Krajowej Rady nie później niż 14 dni przed dniem rozpoczęcia jej udostępniania publicznego.„

Definicja podmiotu dostarczającego audiowizualną usługę medialną na żądanie zawarta jest w art. 6 pkt 6a ustawy – „audiowizualną usługą medialną na żądanie jest usługa medialna świadczona w ramach prowadzonej w tym zakresie działalności gospodarczej, polegająca na publicznym udostępnianiu audycji audiowizualnych na podstawie katalogu ustalonego przez podmiot dostarczający usługę„.

Niestety, w dalszym ciągu definicja ta jest wysoce nieprecyzyjna nawet dla prawnika, a co dopiero dla twórcy. Aby zrozumieć powyższa definicję, należy zagłębić się w treść uzasadnienia dla wprowadzanej nowelizacji. Z uzasadnienia wynika, iż dla oceny indywidualnej tego, czy twórca/podmiot podlega wpisowi do rejestru, należy przeprowadzić indywidualny test – jeżeli na wszystkie pytania odpowiemy kumulatywnie „TAK”, to zapewne podlegać będziemy obowiązkowi wpisu. Pytania te kształtują się następująco:

• Czy prowadzę działalność gospodarczą? – nie chodzi tu tylko o sformalizowane zgłoszenie, które jest oczywiście wymagane, ale także o faktyczne wykonywanie działalności gospodarczej, nawet jeżeli nie została ona zgłoszona w sposób, do którego zobowiązuje nasz obowiązujące prawo;
• Czy dostarczanie treści jest zasadniczym przedmiotem mojej działalności gospodarczej? – Przykładem może być np. Kancelaria prawna, która dodatkowo publikuje na portalu Youtube swoje opracowania dotyczące zagadnień istotnych i kontrowersyjnych – w takiej sytuacji nie jest to zasadniczy przedmiot działalności, tylko pomocniczy, gdyż zasadniczym profilem działalności jest świadczenie usług prawnych.
• Czy moje treści udostępniane są publicznie, do masowego odbiorcy? – Dla przykładu – treści publikowane np. na Youtube są publiczne i trafiają do zanonimizowanego, masowego odbiorcy.

Jeżeli na wszystkie pytania odpowiadamy pozytywnie, to zapewne podlegamy obowiązkowi wpisu do rejestru. Zapewne, ponieważ obowiązek zgłoszenia dla podmiotów już prowadzących taką działalność upływał na początku lutego. Osoby odpowiedzialne za realizację ustawy oraz sporządzenie odpowiednich aktów wykonawczych nieśmiało wskazują, iż obowiązek wpisu nie będzie obecnie egzekwowany w sposób przymusowy i sankcyjny, ale należy skupić się na wyedukowaniu twórców, i następnie dopiero wezwać ich do dokonania wpisów pod stosownymi rygorami. Warto pamiętać, że wpisanie do rejestru może się wiązać z nałożeniem nowych obowiązków zgodnie ze znowelizowanymi przepisami. Ze względu jednak na niedawne wejście obowiązków w życie, brak jest stanowisk sądów, organów podatkowych, czy tez praktyków – wobec czego poruszamy się obecnie w tym temacie jak na terra incognita.

W zakresie obowiązku regulowania podatku, o którym wspomniano wcześniej, wskazać należy, iż niewątpliwie, abstrahując od medialnych komunikatów w tej sprawie, nie będą podlegać pod niego wszyscy internetowi twórcy. Z ustawy wynika również, iż wpis do rejestru również nie jest jednoznaczny z obowiązkiem podatkowym, co oznacza, iż może istnieć szeroki katalog podmiotów wpisanych do rejestru, ale zwolnionych z opodatkowania nową daniną.

Zgodnie z nowelizacją, podatek nie będzie miał zastosowania do nadawcy będącego mikroprzedsiębiorcą w rozumieniu ustawy Prawo Przedsiębiorców, lub nadawcy, którego łączny udział w widowni wszystkich rozpowszechnianych programów w roku poprzedzającym rok, w którym jest ustalany obowiązek wpłaty na rzecz Instytutu, nie przekroczył 1%. Mikroprzedsiębiorcą w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców to przedsiębiorca, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące warunki: zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro. Jak widać, zapewne zdecydowana większość twórców indywidualnych będzie podlegała pod to wyłączenie, i nie będzie zobowiązana do płacenia nowego podatku, a obejmie on kanały z wysokiej półki dochodowej.

Jak wskazano uprzednio, obowiązki te tak naprawdę dopiero wchodzą w życie, w związku z tym trudno jednoznacznie wskazać, kto faktycznie podlega wpisowi, w jakiej formie będą urzędowo sprawy te korygowane, jaka będzie strategia podmiotów weryfikujących w tym zakresie. Wierzymy jednak, że nasze krótkie opracowanie chociaż w zakresie podstawowym pozwoli na uspokojenie się części twórców, którzy od miesięcy straszeni byli obowiązkiem podatkowym przez „clickbaitowe” tytuły dostępne w mediach społecznościowych.

Szanowni Państwo, uprzejmie informujemy, że od początku tego roku obowiązuje nowa klasyfikacja chorób wprowadzona przez WHO. Jak dotąd NFZ i Ministerstwo Zdrowia nie zmieniły wytycznych i w dalszym ciągu do prowadzenia EDM (Elektroniczna Dokumentacja Medyczna) oraz do rozliczeń z NFZ stosujemy ICD-10. Należy jednak pamiętać, że poza Polską lekarze stosują już nowa nomenklaturę – warto więc mieć świadomość potencjalnej zmiany klasyfikacji chorób chociażby przy okazji analizowania zagranicznej dokumentacji pacjenta, ale także – w razie ewentualnej nagłej zmiany sposobu klasyfikacji również w Polsce. Największe zmiany dotyczą numeracji zaburzeń i chorób psychicznych ale jest też wiele innych zmian – formuła kodowania w ICD-11 zmienia dotychczasowe 3-znakowe kody na cztery ze znakiem alfabetu na drugiej pozycji, i cyfrą zawsze na trzeciej pozycji. Pojawiło się także wiele nowych pozycji w systemie klasyfikacji – system ICD-10 zawierał około 14.400 pozycji, podczas gdy ICD-11 – aż 55.000.

Pełny tekst ICD-11 dostępny jest po tym linkiem – https://icd.who.int/en.

Od 17 grudnia 2021r. część przedsiębiorców zostanie obciążona nowymi obowiązkami. Wynika to  dyrektywy PE i Rady (UE) 2019/1937 z 23 października 2019 r. ws. ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii. W związku z wdrożeniem dyrektywy UE polski parlament przygotował odpowiednią ustawę.  Ustawa będzie skierowana do wszystkich polskich pracodawców zatrudniających powyżej 249 pracowników, a po 17 grudnia 2023 r. także do tych zatrudniających od 50 osób.

Zgodnie z dyrektywą sygnalistą może zostać praktycznie każda osoba mająca wiedzę o naruszeniu prawa w swoim środowisku zawodowym. Bycie sygnalistą oznacza możliwość objęcia reżimem ochronnym. Ochrona ma przysługiwać przede wszystkim przed: zwolnieniem, zmianą warunków zatrudnienia, mobbingiem i dyskryminacją, które byłyby formą represji w związku z dokonanym zgłoszeniem.

Obowiązkiem przedsiębiorców będzie stworzenie bezpiecznych kanałów sygnalizowania oraz efektywnie zapoznanie pracowników z zasadami ich funkcjonowania.

W związku z bardzo krótkim vacatio legis, od chwili przyjęcia ustawy czasu na podjęcie działań będzie bardzo niewiele. Dlatego też nasza Kancelaria oferuje Państwu kompleksowe stworzenie procedur dotyczących sygnalistów oraz ich wdrożenie w Państwa przedsiębiorstwach.

Uprzejmie informujemy, iż w wyniku prowadzonych w imieniu naszych Klientów przez Kancelarię negocjacji przed Rzecznikiem Finansowym z jednym z banków, doszło do zawarcia pierwszej ugody pozasądowej. Bank złożył satysfakcjonującą dla naszych Klientów propozycję, wedle której doszło do obniżenia marży Banku, oraz przewalutowania kredytu na PLN po bardzo korzystnym kursie, zdecydowanie niższym od rynkowego. W efekcie zawartego porozumienia, na dzień jego sporządzenia, doszło do średniego obniżenia comiesięcznej raty naszych Klientów o kwotę prawie 700 zł. Finalnie nasi Klienci w ogólnym rozrachunku „zyskają” prawie 90 tysięcy złotych, ze względu na obniżone o ponad 30% saldo kredytu.

Oznacza to w praktyce, iż ze względu na obecnie kształtujące się orzecznictwo i zmieniającą się praktykę, istnieje szansa na coraz częstsze ugodowe rozwiązywanie sporów wynikających z zawartych kredytów walutowych z Bankami, co bez wątpienia gwarantuje szybsze, pewniejsze, oraz satysfakcjonujące dla obu stron zakończenie sytuacji spornej. Od samego początku proponowaliśmy, jako Kancelaria, naszym Klientom wzięcie udziału w postępowaniu przed Rzecznikiem Finansowym, licząc na możliwie korzystne rozwiązanie sporu, bez długotrwałego i wymagającego zabezpieczenia finansowego procesu sądowego.

Serdecznie zapraszamy wszystkich Kredytobiorców do zapoznania się z naszą ofertą, dostępna na stronie internetowej – gwarantujemy indywidualne podejście (także w zakresie warunków współpracy) i analizę wariantów dalszego postępowania, oraz kompleksową opiekę w trakcie całego procesu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (wyrok z dnia 14.10.2021 r., sygn. akt IV SA/Po 525/21) potwierdził, że złożenie przez przedsiębiorcę rocznego sprawozdania BDO z błędami nie może być kwalifikowane jako nie złożenie tego sprawozdania w ogóle, a uzupełnienie tego sprawozdania nie może być traktowane jako złożenie pierwszego sprawozdania po terminie. W efekcie WSA uznał, że nie można przedsiębiorcy w takiej sytuacji karać na podstawie art. 9x ust. 1 pkt 5 Ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Otwiera to drogę do m.in. stwierdzenia nieważności decyzji organów wydanych na ww. podstawie prawnej.

W przedmiotowej sprawie, w której reprezentowaliśmy Klienta prowadzącego działalność gospodarczą z zakresu zbierania i przetwarzania odpadów, na którego nałożono karę pieniężną za przekazanie po terminie sprawozdania rocznego podmiotu odbierającego odpady komunalne, WSA uchylił zaskarżoną przez naszą Kancelarię decyzję i decyzję poprzedzającą. Klient omyłkowo źle wskazał rok, za który złożono sprawozdanie (2020 zamiast 2019), a następnie, gdy błąd ten zauważył – skorygował wniosek. Burmistrz (organ wydający decyzję w I Instancji) uznał, że błędne oznaczenie roku, za który składano sprawozdanie (omyłka w zakresie wskazania roku sprawozdawczego) stanowi przesłankę do nałożenia kary pieniężnej w oparciu o art. 9x ust.1 pkt 5 Ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, tj. wobec stwierdzenia, iż złożone w ten sposób sprawozdanie (czy też jego korekta) jest spóźnione, złożone po terminie. W efekcie Burmistrz uznał, że złożone przez naszego Klienta uzupełnienie było pierwszym prawidłowym sprawozdaniem, co rodzi konieczność uznania, iż złożono je po terminie i z tego tytułu na przedsiębiorcę należy nałożyć karę pieniężną. Decyzję Burmistrza w tym zakresie podtrzymało Samorządowe Kolegium Odwoławcze. Z taką interpretacją nie zgodził się WSA w cytowanym wyżej wyroku, w którym wskazał, że błąd co do wadliwie wskazanego okresu sprawozdawczości może być kwalifikowany jako ewentualna nierzetelność (o której mowa w art. 9x ust. 1 pkt 4 Ustawy o Utrzymaniu czystości i porządku w gminach) w złożeniu sprawozdania, a jego uzupełnienie (skorygowanie wady) nie powinno być w tej sytuacji uznawane jako w istocie pierwsze prawidłowe sprawozdanie dotyczące prawidłowego okresu złożone po terminie, ale jako właśnie uzupełnienie pierwszego, „nierzetelnego” sprawozdania. Przyjęcie, że korekta złożona przez naszego Klienta nie jest w istocie pierwszym, prawidłowym sprawozdaniem, ale uzupełnieniem nierzetelnie (ze względu na zwyczajny ludzi błąd) wypełnionego w terminie sprawozdania ze wskazaniem wadliwego okresu, skutkuje koniecznością uchylenia decyzji zarówno SKO, jak i Burmistrza – ponieważ istnieje zasadnicza różnica chociażby co do konsekwencji nierzetelnego złożenia sprawozdania a przekazania takiego sprawozdania po terminie (nierzetelne sprawozdanie – zwykle kara w wysokości od 200-500 zł, złożenie po terminie – 100 zł za każdy dzień opóźnienia). Jest to także różnica co do podstawy prawnej nałożenia takiej kary pieniężnej, wobec czego decyzje zaskarżone nie mogą ostać się w obrocie prawnym.

Otwiera to naszemu Klientowi drogę do dalszego, skutecznego podważania zasadności nałożenia na niego jakiejkolwiek kary pieniężnej z tego tytułu.

Z radością informujemy, iż Naczelny Sąd Administracji całkowicie poparł stanowisko Kancelarii i uznał, że informacja właściwej instytucji o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia z powodu nieuzupełnienia w terminie stwierdzonych braków w zakresie warunków formalnych we wniosku o dofinansowanie projektu jest aktem z zakresu administracji publicznej podlegającym kontroli sądowoadministracyjnej (por. postanowienie NSA z dnia 22.07.2021, sygn. akt I GSK 512/21 i I GSK 511/21). Tym samym możliwe jest zainicjowanie procedury przed właściwym miejscowo Wojewódzkim Sądem Administracyjnym o przyznanie dotacji ze środków UE w przypadku pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.